عکس ها و خاطرات سفرهای شخصی من

بورلی هیلز

محلّ اقامت من در لس آنجلس هتلی در شهر بورلی هیلز بوده که در 80 متری فروشگاه بیژن (دیزاینر معروف ایرانی – آمریکائی) قرار داشت. شهر میلیاردر نشین بورلی هیلز دارای 34000 نفر جمعیّت می باشد که زیباترین خیابان این شهر ، خیابان Rodeo Drive است که محلّ فروشگاه های برندهای معروف دنیاست.

خیابانهای Beverly Drive و Crescent نیز موازی با رودئو درایو قرار گرفته اند .
بازدید از داخل فروشگاه بیژن که حدود دو سال پیش فوت کرده و مدیریّت فروشگاه به عهده شریکش داریوش محبوبی و فرزندان بیژن می باشد ، نیاز به وقت قبلی دارد .
بر روی در ورودی فروشگاه عبارت By Appointment نوشته شده و دو خانم زیبای آمریکائی در طبقه همکف فروشگاه حضور دارند تا کسانی که با وقت قبلی از این فروشگاه گران بازدید می کنند را راهنمائی نمایند. اینطور که شنیده شده قیمت یک کراوات با برند بیژن حدود 1500 دلار می باشد .
زمان حضور من در بورلی هیلز ، همزمان با کریسمس بوده فلذا همه جا به خوبی آذین بندی شده بود و درختان کاج به همراه چراغهای کوچک چشمک زن و عروسکهای بابانوئل در ویترین ها و در جلوی فروشگاه ها و رستورانها دیده می شد .
خانه های ویلائی ای که در منطقه مسکونی بورلی هیلز قرار دارند قیمتی حداقل 5 میلیون دلار داشته و ارزش آنها حداکثر به 20 میلیون دلار نیز می رسد ولی جالب اینجاست که با ادامه خیابانها ، کم کم به بالای کوه می رویم که قیمت خانه ها در آنجا حدود 2 الی سه میلیون دلار است و ادامه این جاده و چند جاده موازی آن به تابلوی بزرگ و مشهور Hollywood می رسد که در بالای کوهی مُشرف به شهر لس آنجلس نصب گردیده است .
موقعی که در آمریکا حضور داشتم ، شنیدم که شهرداری لس آنجلس به علّت عدم تامین هزینه نصب تابلوی هالیوود بر روی کوه ، قصد برداشتن آن را داشته ولی مالک شرکت Playboy که پیرمردی ثروتمند است ، هزینه نگهداری آن را متقبّل شده و مانع جمع شدن آن گردیده است که این نیز از دیگر عجایب این کشور می باشد.
جالب است که بدانید حیاط عموم خانه های گران قیمت شهر بورلی هیلز دارای دیوار نبوده و رهگذران می توانند داخل حیاط خانه ها که چمن کاری و گُلکاری شده و اتومبیل های مالکینشان در آنجا پارک هستند را تماشا کنند . ضمن اینکه اکثر خانه ها فقط دارای آلارم دزدگیر بوده و مجهّز به دوربین های مداربسته نیستند که این نشان از امنیّت این منطقه دارد .
روزی که از کنار خانه های بورلی هیلز عبور می کردم ، متوجّه صدای خانمی شدم که از حیاط خانه در حال خروج بود و شعری را بلند بلند به زبان فارسی و بدین مضمون زمزمه می کرد :
برام نامه نوشته ، گذشته ها گذشته
تموم قصّه ها هوس بوووود
براش نامه نوشتم ، برای تو هوس بووود
ولی برای من نفس بوووود
زمزمه کنان سوار پورشه ای مشکی رنگ که جلوی درب خانه پارک بود ، شده و با آن به سمت خیابان اصلی حرکت نمود .
اینطور که عنوان شده حدود 25 درصد از ساکنان بورلی هیلز را ایرانیان ثروتمند تشکیل می دهند که خانه های آن در این شهر گران به Persian Palaces معروف هستند .
جالب است که هر گاه از هتل محل اقامت خود در بورلی هیلز خواستار تاکسی می شدم ، راننده تاکسی ای که بدنبال من می آمد ، یک ایرانی بود. از آنجا که برایم جای سوال پیش آمده بود ، پرسش نمودم که چرا عموم راننده ها ، ایرانی می باشند ؟ که در پاسخ متوجّه شدم که مالک شرکت تاکسیرانی Beverly Hills Cab یک ایرانی است و 80 درصد رانندگان این شرکت نیز ایرانی هستند .
خاطره جالب دیگر در این شهر هم اینکه اقامت من در بورلی هیلز مصادف بود با ایّام کریسمس فلذا برای گرفتن عکس و فیلم از مراسم روز کریسمس به کلیسای این شهر رفتم. ساعت حدود ده و نیم صبح روز کریسمس ، کلیسا جائی برای نشستن نداشت و من در کنار در ورودی آن سرپا ایستاده و مراسم را نگاه می کردم و عکس و فیلم می گرفتم .
خانم و آقائی که گویا از هیئت امنای کلیسا بودند به مردم خوش آمد گفته ، روز کریسمس را تبریک می گفتند و برگه ای را به دست مردم می دادند که در آن سرود کلیسا نوشته شده بود تا هم صدا با کشیش آن را همخوانی نمایند .
چند دقیقه ای از ورودم نمی گذشت که خانمی میانسال که سگی را در بغل داشت وارد کلیسا شد. با دیدن این صحنه ، با خودم گفتم مگر اینها سگ را هم به داخل کلیسا راه می دهند؟ !
جنب در ورودی ، آبی متبرّک قرار داشت که خانم ابتدا مقداری آب را به پیشانی خود زده و ذکری خواند و مقداری از آب را هم به پیشانی سگ پاکوتاه فانتزی خود زد ، از در کلیسا خارج و در بیرون کلیسا و نزدیک در ورودی در حالی که سگ را نیز در بغل داشت ، طوری بر روی چمن ها نشست که انگار زانوی غم به بغل گرفته است .
با خودم گفتم با اینکه خیلی از مردم دنیا غبطه ساکنان ثروتمند این شهر را می خورند ولی اینها نیز برای خود مشکلاتی دارند و این رفتار نشان می دهد که هیچ کس در این دنیا بدون مشکل نیست. حتماً این خانم هم حاجتی دارد که در روز کریسمس خود را به کلیسای شهرشان رسانده تا شاید با تفضّل الهی گره از مشکلش باز گردد .
من نیز با دعا برای همه حاجتمندان و امید به صلح و آرامش در جهان ، کلیسا را ترک کرده و وقتی به هنگام ناهار به رستورانهای مختلف مراجعه می کردم ، متوجّه شدم که تمام فروشگاه ها ، رستورانها و سوپر مارکت های این شهر در روز کریسمس بطور کامل تعطیل هستند .