عکس ها و خاطرات سفرهای شخصی من

هیروشیما

بعد از کیوتو با قطار به سمت هیروشیما عزیمت می کنم و آنچه از هیروشیما در ذهن دارم ، یکی حادثه فروفتادن بمب اتم بر روی این شهر در روزهای پایانی جنگ جهانی دوّم است که نام این شهر را در حافظه مردم دنیا جاودانه نموده و دیگری میزبانی بازیهای آسیائی 1994 می باشد. اکنون که از این شهر دیدن می کنم ، سال 2014 میلادی است و شهر هیروشیما که 69 سال پیش و در زمان ریاست جمهوری فرانکین روزولت (رئیس جمهور وقت آمریکا) و با دستور او با بمب اتم کاملاً ویران شده بود ، شهری مدرن تر از کیوتو بنظر می رسد.

سیستم حمل و نقل داخل شهری هیروشیما نیز ترامواست .

در حال حاضر از ساختمانهای تخریب شده بوسیله بمب ، خبری نبوده و فقط یک ساختمان به عنوان نماد حادثه بمب اتم ششم اگوست سال 1945 باقی مانده است.

این ساختمان ، نمایشگاه هنری شهر هیروشیما بوده که گنبدی بر روی آن قرار داشته و در سال 1915 احداث گردیده و بعد از فرو افتادن بمب اتم ، خرابه آن به عنوان یادگار آن حادثه تاکنون حفظ شده است.

جالب اینجاست که توریست های آمریکائی ای را می دیدم که در حال دیدن این ساختمان و خواندن نوشته های مربوط به آن بودند. دوربینم را به آنها دادم که از من با بک گراند این ساختمان عکسی بگیرند. سپس سوال کردم که بعد از دیدن این ساختمان ، چه احساسی به آنها دست داده است؟

در پاسخ سر خود را تکان داده و گفتند احساس غم.

نماد حمله اتمی سال 1945 در داخل پارکی قرار دارد که رودخانه ای از وسط این پارک می گذرد.

اگر پارک را ادامه دهید ، به موزه صلح هیروشیما خواهید رسید. جائی که فیلم های مربوط به واقعه بمب اتمی و عکسهای آن و ماکت شهر هیروشیما قبل و بعد از حادثه بمباران در آنجا دیده می شوند.

یکی از دیدنیهای هیروشیما ، جزیره ای است به نام Miyahima .

برای دیدن این جزیره ، به ایستگاه مرکزی قطار هیروشیما می روم و بعد از حدود نیم ساعت به بندرگاه کوچکی می رسم که کشتی تفریحی ای از آنجا بسوی جزیره میاجیما حرکت می کند.

کشتی این مسیر را در عرض یک ربع ساعت طی می کند و هنگام رسیدن به این جزیره ، دروازه نارنجی رنگ معبد شینتوی میاجیما که سمبل این جزیره است ، از دور دیده می شود.

از دیدنیهای جزیره میاجیما که آن را از جاهای دیدنی دیگر متمایز می کند ، وجود تعداد زیادی آهو در این جزیره است که آزادانه در حال گردش هستند و از انسان نیز اصلاً نمی ترسند بلکه با دیدن توریست هائی که کوله پشتی یا ساک به دست دارند ، به طرف آنها آمده و از آنها طلب غذا می کنند.

غیر از دیدن آهوان اهلی ، معابد شینتو و بودا ، تله کابینی شما را به بالاترین نقطه جزیره می برد و از آنجا کلّ این جزیره سرسبز و حتّی شهر هیروشیما را نیز از دور می تواند نظاره گر باشید.