عکس ها و خاطرات سفرهای شخصی من

موناکو

برای یکی از سفرهای اروپا طوری برنامه ریزی کرده بودم که بعد از دیدن آلمان ، سوئیس و فرانسه ، از شهر زیبای موناکو که در واقع دوّمین کشور کوچیک دنیا بعد از واتیکان هست ، دیدن کنم . کشور شاهزاده نشین موناکو در جنوب فرانسه ، نزدیکی شهر نیس و در کنار دریای مدیترانه قرار گرفته و بخاطر قوانین مالیاتی آزاد ، جاذبه های توریستی و داشتن کازینوهای بزرگ و متعدّد ، با اینکه فقط 2 کیلومتر مربّع وسعت داره ، به بهشت ثروتمندان دنیا بدل شده .

موناکو فقط 36/000 نفر جمعیّت داره که همه اونها میلیاردر هستن و نیروهای خدماتی و کارمندان از شهرهائی از فرانسه که نزدیک موناکو هستن ، صبح ها برای کار در هتل ها ، کازینوها ، مراکز خرید و ... به اونجا میان و شب ها هم به شهر خودشون بر می گردن.

شاهزاده آلبرت (متولد 1958) در حال حاضر فرمانروای موناکو هست که مادری آمریکائی بنام گریس کِلی (Grace Kelly ) داشته که وی در زمان خودش ، بازیگری زیبا و مشهور بوده ، لذا از زمان ازدواج این سلبریتی آمریکائی با پادشاه موناکو ، توجّهات مردم دنیا به این کشور بیشتر شده .

محلّ اقامت من شهر نیس فرانسه بود . جائی که فقط 13 کیلومتر با موناکو فاصله داره. در ایستگاه مرکزی قطار شهر نیس ، سوار قطار می شم که قطار با چند توقّف کوتاه در بین راه ، بعد از 25 دقیقه به موناکو می رسه.

در طول مسیر ، از پنجره قطار ، شهرکهای ساحلی جنوب فرانسه رو میشه دید که در نوار ساحلی جنوبی این کشور که به French Riviera معروفه قرار دارن.

در قطار و در جلوی من یه خانم جوان آمریکائی به همراه شوهرش که به نظر ژاپنی مقیم آمریکاست نشستن و شوهرش با دیدن مناظر کوه و دریا و قایق های بزرگ تفریحی که در طول مسیر از پنجره قطار دیده می شن ، همش می گه wow و از خانومش می خواد که این مناظر رو نگاه کنه.

قطار در ایستگاه مونت کارلو در موناکو می ایسته و وقتی از ایستگاه قطار خارج می شم ، بندرگاه موناکو رو می بینم که پُر هست از قایق های تفریحی کوچک و بزرگ . از اونجا بدنبال مردم ، در یه سربالائی از پیاده روی کنار خیابون رو به بالا حرکت می کنم تا می رسم به کازینوی معروف مونت کارلو.

مردم در حال گرفتن عکس یادگاری با ساختمان کازینوی مونت کارلو هستن. میدان مونت کارلو در جلوی کازینوی مونت کارلو قرار داره و هتل معروف پاریس (Hotel De Paris ) در کنار این میدان و نزدیکی کازینوی مونت کارلو قرار گرفته.

اونهائی که فیلم رومانتیک و کُمدیِ مونت کارلو (محصول سال 2011) با بازی سلنا گومز رو دیدن ، این هتل رو به خوبی به یاد می یارن. هتلی که حداقل مبلغ اقامت در اون شبی حدود 450 یورو هست.

آقایونی که برای بازی وارد کازینوی مونت کارلو می شن معمولاً لباس رسمی پوشیدن و خانمها هم لباس های مهمونی به تن کردن ولی توریست ها با لباس معمولی و فقط با تحویل دوربین ها به اتاق امانات کازینو می تونن وارد کازینو بشن و از اون دیدن کنن.

وارد کازینوی مونت کارلو می شم. سقف کازینو به مانند یک قصر طراحی و ساخته شده و مانند این می مونه که برای بازدید وارد یه کاخ شده باشم.

خانمی رو می بینم که با زدن هر دکمه دستگاه جک پات ، 5/1 یورو از 100 یورو پولی رو در داخل دستگاه انداخته کم میشه و اون منتظره که سه تا شکل مثل هم روی مونیتور دستگاه نمایش داده بشه تا بتونه پولی رو ببره ولی تا اون موقع که من می دیدم ، 45 یورو از پولش رفته بود و چیزی هم نبرده بود.

بعد از بیرون اومدن از کازینو از کافه کنار میدان مونت کارلو بستنی ای رو به قیمت 7 یورو می خرم و بعد از نشستن بر روی یکی از صندلی های کافه ، مشغول خوردن بستنی هستم که صدای بوق ماشین عروس باعث می شه بلند شم و دوربین فیلمبرداری رو روشن کنم.

عروس و داماد موناکوئی سوار یه ماشین بدون سقف در حال دور زدن میدان مونت کارلو هستن و در حالی که تعدادی از ماشین های اقوام و دوستان هم بوق زنان اسکورتشون می کنن ، برای مردم دست تکون می دن.

آفتاب در حال غروب کردنه و من تصمیم می گیرم که به داخل منطقه مونت کارلو برم و چرخی بزنم. جالبه که در این منطقه ، فرش فروشی ای بنام شایسته رو می بینم که مربوط به یک ایرانیه و علامت فروهر بر روی شیشه جلوی این فرش فروشی نقش بسته.

از خانم تقریباً مسنّی که اهل موناکوست و با سگش در حال پیاده رویه ، آدرس قصر شاهزاده موناکو رو می پرسم

و بعد از اون با دادن 2 یورو ، با اتوبوس به بخش دیگری از شهر موناکو می رم که کاخ پرنس موناکو در اونجا قرار داره . هوای شهریور ماه گرم و شرجیه و در تمام ساعات روز نسیم خنکی در سرتاسر شهر موناکو در حال وزیدنه.

چراغ های شهر و قایق های داخل بندرگاه روشن شدن و شهر جلوه دیگری پیدا کرده. یه زوج جوان روسی از من می خوان که از اونها با منظره شبانه بندر شهر موناکو عکس بگیرم.

از کنار کاخ فرمانروای موناکو ، قسمتهائی از شهر معلومه و از کشتی کروز سفید رنگی که در بندرگاه پهلو گرفته ، صدای خنده و رقص و آواز توریستهائی که بعد از گردش روزانه در شهر ، به داخل کشتی خودشون برگشتن از دور بگوش می رسه.

تصمیم می گیرم روز دیگه ای هم به موناکو بیام . این بار صبح از نیس حرکت می کنم و این بار به جای مونت کارلو ، میام به کاخ پرنس موناکو . قسمتی از کاخ که مربوط به اتاقهای حاکمان قبلی موناکو هست رو میشه به عنوان موزه و با خرید بلیط تماشا کرد.

یه موزه دیگه هم در کنار اون قرار داره که معروفه به موزه ناپلئون ولی فقط لباس و شمشیر و برخی نامه ها و مکاتبات نظامیان و سیاسیّون عصر ناپلئون در اون دیده می شه.

کلیسای جامع موناکو هم که در نزدیکی کاخ موناکو قرار داره ، جای دیدنی دیگریه که بازدید کننده ها در اونجا شمع روشن می کنن و دعا.

زیباترین قسمت شهر موناکو ، بخش فونت ویل (Fontvieille ) هست که اگر در کنار کاخ پرنس موناکو قرار داشته باشید ، به این منطقه که توسّط معمار معروف ایتالیائی (مانفرد نیکولتّی) و در دهه 1970 ساخته شده ، اشراف دارین و می تونین به خوبی از این منطقه عکس بگیرین.

استادیوم فوتبال موناکو هم در بخش فونت ویل قرار داره و در اینجا شاهد خونه هائی هستین که استخر شنا یا فضای سبز حیاط اونها بر روی سقف خونه پائینی قرار گرفته و خونه هائی که در این قسمت موناکو هستن ، بسیار بسیار گران قیمتند.

از موارد جالب در مورد شهر موناکو باید بگم که شهر بسیار تمیز ، بدون گدا ، دزد یا بدون خانمانه و با اینکه تعدا بسیار کمی پلیس در شهر موناکو دیده می شن ولی امنیّت و تمیزی اون با شهر نیس فرانسه که فقط 13 کیلومتر با این شاهزاده نشین فاصله داره ، اصلاً قابل مقایسه نیست.

موناکو به جهت وسعت کمش فرودگاه نداره و مقاماتی که می خوان وارد موناکو بشن باید در فرودگاه نیس از هواپیما پیاده شده و بوسیله اتومبیل یا هلیکوپتر به این کشور ورود پیدا کنن.

لازم به ذکره که مسابقات اتومبیلرانی جایزه بزرگ فرمول یک هرساله در منطقه مونت کارلوی شهر موناکو برگزار میشه و نگاه ها رو دوباره به سمت این شهر پولدارنشین معطوف می کنه.

موناکو از اون جاهائیه که اونهائی که جهانگردی و دیدن زیبائیهای دنیا رو دوست دارن ، حتماً یه بار هم که شده باید از اون دیدن کنن.